مراقبات ماه صفر
مراقبات ماه صفر در کلام عارفان
مرحوم میرزا جواد آقا ملکی تبریزی در کتاب المراقبات صفحه (59) می فرماید :
معروف است كه ماه صفر بخصوص چهار شنبه آخر آن نحس می‌باشد كه در
اين مورد روايتى نداريم. شايد اين نحوست بخاطر رحلت پيامبر اكرم صلّى اللّه
عليه و آله و سلّم در اين ماه و نيز اين سخن پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و
سلّم باشد كه فرموده‌اند:
«كسى كه مرا به تمام شدن ماه صفر مژده بدهد، او را به بهشت
بشارت مى‌دهم»
كه باين ترتيب مى‌توان اين مطلب را ثابت كرد. و هنگامى كه نحوست اين ماه
ثابت گرديد بايد به انجام اعمال مناسب در آن پرداخته، آن را از مراسم بزرگ
مصيبت دانسته و با خداى بزرگ در مورد نبودن آن حضرت صلّى اللّه عليه و آله
و سلّم و از دست دادن سعادتهاى زمان حضور او و گمراهى مردم بعد از وفاتش
مناجات نموده و از سركشى منافقين و ستم ستمكاران و پليدى دشمنان براى
او بگويد.
باید توجه داشت که گرچه اصل وحقیقت عرفان امری متعالی ومطلوب ودرراستای تکامل انسان وبلکه حقیقت کمال اواست ؛ ولی این مسأله نباید موجب گردد که تصور کنیم همه کسانی که به این نام شناخته ودراینراه دیده می شوند به زلال حقیقت وروح عرفان ومعنویت دست یافته اند .بنابراین باید بسیارمراقب باشیم تا نام ها وعناوین ، مارافریب ندهند .هرجا اسم عرفان وعارف وسیر وسلوک هست ، معلوم نیست ازحقیقت عرفان نیز خبری باشد .کم نبوده ونیستند کسانی که گر چه درنیت خویش برای سیروسلوک صادق بوده اند ؛ ولی دراثر عدم آشنایی با معیارهای عرفان حقیقی ،به دام منحرفان ومدعیان دروغین افتاده ا ند وبه جای سیر الی الله دربیراهه های گمراهی وانحراف گرفتار آمده اند .