مراقبت در ماه ربیع‏ الاول

« بهار ماه‏ ها » ربیع الاول است چرا که آثار رحمت الهی و ذخایر

 برکات خداوندی در این ماه پدیدار می‏ شود و انوار جمال الهی بر

 زمین و زمینیان می‏ تابد .

 ولادت رسول اکرم‏ صلی الله علیه وآله که مثل آن در گیتی اتفاق نیفتاده ،

 در این ماه بوده است آری اشرف و سید موجودات و نزدیک‏ ترین

خلق به خدا در چنین روزهایی به دنیا آمد .

مسلمان مراقب باید در شکر این نعمت‏ عظیم کوشش‏ فراوان کند و

 رحمت‏ وسیع خداوندی را برای‏ خود فراهم سازد . تمامی ماه‏ ربیع را

 غنیمت‏ شمرده ، با توسلات و مناجات خود را از الطاف حق بهره‏ مند سازد .

با اخلاص و ادای شکر این نعمت‏ بسیار بزرگ به معرفت‏ خود افزوده ،

 از صفات پسندیده بهره‏ برداری کند . درون خود را مرکز تجلی انوار

الهی نماید و از غفلت و سهو دوری گزیند تا در فردوس اعلا با نبیین ،

 شهدا و صدیقین همنشین شود .

کسب معرفت و ذکر و شکر ، عبادات روحی ، و تلاش جسمی درطاعات

 ازعبادات بدنی است که مسلمان مراقب باید نسبت‏ به آنها اهتمام داشته باشد .

روز هشتم این ماه شهادت امام حسن عسکری‏ علیه السلام است .

 روزی که حزن حضرت ولی عصرعلیه السلام فرا می‏ رسد ؛ ادای احترام

 و عرض تسلیت‏ خدمت آن امام‏ علیه السلام لازم است .

شکر و سپاس الهی به مناسبت‏ خلافت و امامت‏ حضرت بقیة‏ الله الاعظم

- ارواح العالمین له الفداء - برای شیعیان مراقب و متعهد عملی پسندیده است .

نهم ربیع روز شادی شیعیان است و ارادتمندان اهل‏ بیت‏ علیهم السلام در

 جشن و شادی بسر می‏ برند .

دهم ربیع روز ازدواج رسول الله‏ صلی الله علیه وآله با خدیجه - سلام الله علیها -

 است که سرور و شادی مسلمین را به همراه دارد .

« هفدهم ربیع‏ » نیز روز جشن و خوشی است .

زیرا رسول اکرم‏ صلی الله علیه وآله و امام صادق‏ علیه السلام به دنیا آمدند

و جهان را از وجود خود بهره‏ مند ساختند .

کتابخانه میرزا جواد آقا ملکی مردی از ملکوت > فصل ششم : بر منبر دل‏ ها >

 اعمال ماه‏ های سال > مراقبت در ماه ربیع‏ الاول