حقیقت شب قدر به مذاق اهل عرفان

یکی از مباحث عالیه عرفانی، حقیقت لیلةالقدر، قضاء و قدر و
نزول قرآن در شب قدر میباشد. به لحاظ اهمیت این بحث و
مطالب متعلق به آن و دقت نظر در حقایق متوارد بر آن، در
روایات وارد از معصوم سلام الله علیه از غور پیرامون آن نهی
شده است. ما به تبع از بزرگان خصوصاً حضرت امام خمینی که
در تفسیر عرفانی خود بر سوره قدر در عین اختصار و زیبایی
کلام، مطالبی در رابطه با حقیقت لیلةالقدر و قضاوقدر بیان داشته
است، مطالبی رجماً بالغیب میرانیم. آنچه در این مقاله میخوانیم
شواهدی است که حول مسأله لیلةالقدر و قضاوقدر بیان شده است
نه حقایق وارد برآن، بی تردید مسائلی اینچنینی خارج از حد توان
امثال نویسنده قاصر و کوته فکر است. شاید در آینده افرادی پیدا
شوند که این مسائل را بیشتر مو شکافی کرده و کشف بعضی از
اسرار دیگر آن را بنمایند. آنچه از توان ما برآمد همین است که در
این مقاله میبینید. ضمن تذکر این نکته که نویسنده این سطور از
جمله کسانی است که با پرگوییهای زیاد پیرامون مسائل عرفانی
مخالف بوده و قائل است به اینکه از بهترین نمونه آثار عرفانی آن
است که در عین پرباری و خلاقیت، مختصر، مفید و خالی از هر
گونه زیادهگویی و بازی با کلمات و الفاظ باشد. تکرار بیهوده مسائل
و کلمات، نه تنها فایدهای نداشته، بلکه ذهن خواننده را از متن و
عنوان اصلی دور نموده و او را به ناکجاآباد کشانده و باعث
گمراهیاش میشود؛ زیرا مسائل عرفانی و شهودی دقت خاصی
از سوی نویسنده و خواننده میطلبد که با زیادهنویسی، مطلبی
دستگیر هیچکس نخواهد شد. ما نیز در این مقاله و دیگر مقالات
سعی نمودهایم ضمن دوری از هرگونه شرح و تفصیل با ذکر چند
مقدمه کوتاه، معارف مذکور را تا حد امکان روشن و مبرهن سازیم.
مقدمه اول: در شناخت وجود حق تعالی
باید توجه داشت که گرچه اصل وحقیقت عرفان امری متعالی ومطلوب ودرراستای تکامل انسان وبلکه حقیقت کمال اواست ؛ ولی این مسأله نباید موجب گردد که تصور کنیم همه کسانی که به این نام شناخته ودراینراه دیده می شوند به زلال حقیقت وروح عرفان ومعنویت دست یافته اند .بنابراین باید بسیارمراقب باشیم تا نام ها وعناوین ، مارافریب ندهند .هرجا اسم عرفان وعارف وسیر وسلوک هست ، معلوم نیست ازحقیقت عرفان نیز خبری باشد .کم نبوده ونیستند کسانی که گر چه درنیت خویش برای سیروسلوک صادق بوده اند ؛ ولی دراثر عدم آشنایی با معیارهای عرفان حقیقی ،به دام منحرفان ومدعیان دروغین افتاده ا ند وبه جای سیر الی الله دربیراهه های گمراهی وانحراف گرفتار آمده اند .