ویژگیهای عرفان مثبت ومنفی

ازمنظرمرحوم علامه جعفری (قدس سره)

 

عرفان مورد نظر ما، عرفان مبتنی بر فرهنگ پیشرو بشری است؛ آن هم

فرهنگی که از اصول قطعی پیشتازان مکتبی کاروان معرفتی بشر بر

می آید، نه عرفان مبتنی بر کتاب های صوفیه و عملکردهای خانقاه نشینان.

 عرفان باید کمال و عبودیت انسان را از رهگذر توجه به خلق و کار و

کوشش میسر کند. چنین عرفانی نه تنها نسبت به مسائل اجتماعی بی اعتناء

 نمی باشد، بلکه برای مبارزه و جهاد بیرونی نیز همپای جهاد درونی

 اهمیت قایل است. این عرفان از لابلای آیات الهی، سخنان علی(ع) در

 نهج البلاغه و راز و نیازهای شبانه وی در نخلستان های کوفه، نیایش

های حسین(ع) در بیابان عرفات و جهاد وی در عاشورا برمی آید. در

 این عرفان، توجه به درون، انسان را از عالم برون باز نمی دارد.

عرفان طریقه ای است که انسان را به اوج رشد شخصیت می رساند و

 طعم ارتباط "من ملکوتی" انسان را با خدا به او می چشاند

                 بقیه مطالب رادر<ادامه مطلب> مطالعه بفرمائید