حضرت سید الشهداء آیت عبودیت وعرفان

نگاهی به سیرۀ وسخن امام حسین علیه السلام ازولادت تاشهادت ، نشانگر

اوج بندگی، خلوص ، عبودیت ، معرفت ومناجات وتوجه مطلق به مبداء

هستی است .این مقال مروری کوتاه به نجواهای عاشقانه وعبادتهای عارفانۀ

آن گرامی ، درطول زندگی بابرکت خویش به ویژه ، درروز عاشورا دارد .

 چرا که این ویژگی وجود مقدس حضرت سید الشهداء علیه السلام( عشق به

 مناجات وعبادت )، از نشانه های بارز انسانهای کامل وبندگان خاص الهی

است که امام حسین علیه السلام سرآمد آنان است .

          امام حسین علیه السلام وعشق به مناجات وعبادت

امام حسین علیه السلام بامناجاتها وعبادتهای شبانه روزی خویش وکسب

مقامات معنوی ، درعرصۀ عبادت وعرفان به درجه ای ازمعرفت رسید

که مدال نفس مطمئنه به نامش ثبت گردید (1)

بنابراین عشق به خدا ، مناجات حقیقی ، عبودیت ومعرفت وبندگی راباید از

امام حسین علیه السلام آموخت .همچنانکه امام علیه السلام خود می فرماید :

«اعجز الناس من عجز عن الدعاء» (2)

ناتوان ترین مردم آن کسی است که ازدعا کردن ناتوان باشد

دربرخی از عبارتهای عرفانی وانسان ساز ، که ازوجود مقدس حضرت

 اباعبدالله علیه السلام صادرشده ، عبارات بلند وباشکوهی بیان می شود

که سالکان مخلص باآن جملات توحیدی ، استوار، مصمم ومشتاق دربوستان

 باصفای حقیقت گام برمی دارند ودل به دلدار می سپارند .

امام درفرازی ازمناجات دلنشین خود که دلهای مشتاق را  شیفتۀ خود

می کند به نعمت های بی شما رالهی پرداخته وبه عنوان بنده ای سپاس

 گذار وشکور ظاهرمی شود ونغمۀ توحید سرمی دهد

                      ادامۀ مطالب رادر <ادامۀ مطلب > مطالعه بفرمائید