دحو الارض به روایت یک عارف
دحو الارض به روایت یک عارف
اعمال روز دحو الأرض در کتاب «المراقبات» (۱)
1. آگاهی از نعمتهای الهی این روز
كار مهم در این ماه آگاهى از نعمتهایى است كه خداوند در
روز «دحوالارض ؛ گسترش زمین» به بشر ارزانى داشته است.
زیرا آگاهى از نعمت و كم و كیف آن اولین مرتبه شكر است.
همانگونه كه در روایات بر این مطلب تصریح و در علم اخلاق
ثابت شده است.
در روایات زیادى آمده است كه در بیست و پنجم ذى القعده كعبه
نصب گردیده، زمین گسترده شده، آدم پایین آمده، خلیل و عیسى
(علیهما السلام) متولد شدند و رحمت پخش شده است.
از امیرالمؤمنین (علیه السلام) روایت شده است كه فرمودند:
«اولین رحمتى كه از آسمان به زمین نازل شد، در بیست و پنجم
ذى القعده بود. كسى كه این روز را روزه داشته و شبش را به
عبادت بایستد، عبادت صد سال را كه روزش را روزه و شبش
را در عبادت باشد، خواهد داشت. هر گروهى كه در این روز براى
ذكر پروردگار بزرگشان گرد هم آیند، پراكنده نمى گردند مگر این
كه خواسته آنان داده مى شود. در این روز یك میلیون رحمت نازل
مى شود كه نود و نه هزار تاى آن براى روزه داران این روز و
عبادت كنندگان این شب خواهد بود.»
2. دو ركعت نماز در این روز
در هر رکعت بعد از حمد پنج مرتبه سوره الشّمس بخواند و آنگاه
بعد از سلام نماز بگوید: «لا حَوْلَ و لا قوَّهَ اِلّا بِالله العلی العظیم»
و سپس این دعا را بخواند: یا مُقیلَ الْعَثَراتِ اَقِلْنی عَثْرَتی یا مُجیبَ
الدَّعَواتِ اَجِبْ دَعْوَتی یا سامِعَ الْاَصْواتِ اِسْمَعْ صَوْتی وَ ارْحَمْنی
و تَجاوَزْ عَنْ سَیئاتی وَ ما عِنْدی یا ذَالْجَلالِ وَ الْاِکْرام.
3. نیز مستحب است دعایى را كه اول آن «یا داحى الكعبة»
است بخواند.
اکنون بیان مفصل و عالی آقا میرزا جواد ملکی رحمه الله را
درباره دحو الأرض و گسترش رحمت الهی و نعمتهای بزرگ
این روز میخوانیم:
بقیۀ مطالب رادر <ادامۀ مطلب > بخوانید
باید توجه داشت که گرچه اصل وحقیقت عرفان امری متعالی ومطلوب ودرراستای تکامل انسان وبلکه حقیقت کمال اواست ؛ ولی این مسأله نباید موجب گردد که تصور کنیم همه کسانی که به این نام شناخته ودراینراه دیده می شوند به زلال حقیقت وروح عرفان ومعنویت دست یافته اند .بنابراین باید بسیارمراقب باشیم تا نام ها وعناوین ، مارافریب ندهند .هرجا اسم عرفان وعارف وسیر وسلوک هست ، معلوم نیست ازحقیقت عرفان نیز خبری باشد .کم نبوده ونیستند کسانی که گر چه درنیت خویش برای سیروسلوک صادق بوده اند ؛ ولی دراثر عدم آشنایی با معیارهای عرفان حقیقی ،به دام منحرفان ومدعیان دروغین افتاده ا ند وبه جای سیر الی الله دربیراهه های گمراهی وانحراف گرفتار آمده اند .